22 juli 2013- Krokodillentranen op de crèche

Vanochtend ging de wekker iets eerder dan normaal. We zijn lekker opgestaan en hebben een douche genomen. Omdat we een aantal dagen weg waren hadden we het brood aan Monika, de schoonmaakster die ook in Motherwell woont gegeven en hadden we ook geen melk meer voor het ontbijt. Dus wilde we nog even langs de supermarkt. Net voordat we wilde gaan kwamen we erachter dat onze sleutel van het huis niet hier lag dus konden we de deur niet uit. Peter en Daphne waren al werken maar gelukkig zijn er 2 nieuwe Duitse mensen hier in huis voor 6 weken dus zij hadden een sleutel en waren nog thuis. Ze hebben de deur voor ons opengemaakt en Winanda is thuis gebleven om bij de open deur te blijven en ik ben even naar de supermarkt gegaan om even wat spullen te halen. Daarna hebben we ontbeten en onze lunch gemaakt en zijn we naar Motherwell gegaan. Gelukkig kwamen we er op tijd achter dat Larissa (de dochter van Louise en zij is een aantal dagen “de juf” op de crèche) vandaag niet op de crèche is en dat wij dus iedereen weer op moeten halen. Dus we hebben hetzelfde rondje gedaan als de afgelopen keren alleen hoefde we Nozi dit keer niet op te halen. Vandaag draait Lulama de crèche. We zijn zoals gewoonlijk begonnen met bidden en liedjes met de danspasjes. Daarna hebben we met de kinderen geoefend met tellen van 1-10. Voor sommige kinderen is het best lastig en voor andere kinderen heel makkelijk. Bij de kinderen die het makkelijker vinden gaan we tot 20 en de rest hebben we heel veel herhaald.
Vervolgens heeft Winanda een boekje voorgelezen in het Engels en heeft Lulama het vertaald, ze vonden het zo leuk dat ze nog een boekje wilde! Lulama draait de crèche erg leuk. Ze doet leuke dingen met de kinderen maar wel op een erg leerzame manier en wanneer kinderen het lastig vinden blijft ze er erg lang op in gaan zodat het kind het echt leert.
Na de boekjes hebben we het ontbijt aan de kinderen gegeven, melk met cereals. Na het ontbijt hebben we met de kinderen lekker gezongen en hebben we de kinderen van de crèche ook “toetoetoer op m’n waterscooter” geleerd en deze heel wat keer gedaan. Later had ik mijn ipod met de boxjes erbij gepakt en zijn we op dat liedje lekker gaan dansen en zingen. De kinderen vonden het geweldig!
Ook hebben we nog met zijn alle een klapspelletje gedaan in de kring. Om de beurt ging er iemand “af” en die moesten de kring verlaten. De oudste 2 jongens, Lithemba en Sanele vonden het niet echt leuk als ze af waren en keken dan erg verdrietig. Vervolgens hebben we stoelendans gedaan met de muziek op mijn ipod. Toen Sanele af was begon hij stil te huilen op de kussen. Maar toen Lithemba ook af was moest hij ook erg hard huilen dus ze lagen samen op de kussens te huilen. Toen het spelletje afgelopen was waren ze nog steeds heel hard aan het huilen maar het ging een beetje over op krokodillen tranen en aandacht, maar het was wel schattig om te zien. Voor de grap hebben Winanda en ik hard mee gehuild en uiteindelijk hebben we ze een dikke knuffel gegeven en konden e weer lachen.
Na het dansen en zingen hebben we de kussens op de grond gelegd en heeft Lulama geoefend met de kinderen met “het tegenovergesteld van…” Ze had een plaatje in haar hand met bijvoorbeeld dag en dan moesten de kinderen weten dat het tegenovergestelde nacht is. Dit met nog een aantal woorden zoals up- down, - in-out, over- under etc. Lulama liet de kinderen indien het mogelijk was ook echt dingen erbij doen. Zo liet ze bij up iemand op de stoel staan en bij down iemand ernaast. Alle kinderen mochten omstebeurt en moesten up en down herhalen. Bij over liet ze alle kinderen over een touwtje stappen en bij under moesten ze er onder door kruipen. De kinderen leren hier veel van op een en hebben de grootste lol.
Na dit allemaal was het alweer 1 uur en tijd om de kinderen weer naar huis te brengen. Winanda en ik zijn daarna doorgereden naar de jongens huis om te kijken hoe het daar ging.
Alle jongens behalve Masixole waren op school. Masixole is al een aantal jaar van school af en doet vrijwil niks gedurende de dag. Af en toe komt er een vriend van hem langs maar meestal zit hij tv te kijken. Ook als de andere jongens thuis zijn blijft hij binnen. Winanda en ik hadden het idee om met hem vandaag de tuin op te ruimen. De tuin bij de jongens was een grote zooi, overal liggen papiertjes of troep en het onkruid lag overal en er lagen ook overal grote stenen in de tuin. We hebben alle plastic papiertjes en andere troep opgeruimd en in de container gedaan en alle ontkruid eruit geharkt. We hebben alle stenen en al het compost op een hoop in de hoek van de tuin gelegd en na een half uur werk zag de tuin er al een stuk beter uit! Daarna kwamen ook de andere jongens thuis uit school dus we hebben weer gezellig in de tuin gezeten met ze. Het was vandaag erg mooi weer dus iedereen liep in een t-shirt.
Omdat het van de week Nelson Mandela dag was hadden de jongens van een organisatie die dan langs komt bij de huisjes om te koken een spel gehad. Het was een paal die je in de grond zet buiten met een touwtje en een tennisbal eraan. Met het tennisraket sla je de bal rond en kan de ander terug slaan. Dit was een erg leuk spel en dat hebben we een hele tijd gedaan met ze.
Rond half 4 zijn we teruggereden naar Port Elizabeth. We wilde voor we thuis waren nog even langs het winkelcentrum om wat dingen te kopen.
Sanele woont thuis bij zijn ouders met nog ongeveer 6 kinderen en 5 volwassenen. Zijn neefje en nichtje wonen ook bij hun in huis en hun ouders zijn gestorven aan aids. Winanda kent hun nog van vorig jaar en weet dat ze thuis niet zoveel hebben. Bij het winkelcentrum hebben we 5kg rijst, 5kg meel, 4 blikken groenten, siroop en nog een soort meel gekocht voor ze die we morgen geven aan hun. Ook hebben we voor Sanele en een meisje dat bij hun in huis woont een pyama gekocht. Afgelopen week waren we met Sanele bij een winkel en hij wees een spiderman pyama aan die hij heel erg mooi vind. We kwamen er toen achter dat ze thuis geen pyama hebben dus we hebben voor Sanele een spiderman pyama gekocht en voor het meisje een mooie roze pyama.
Daarna zijn we snel naar huis gegaan want om 5 uur zou Louise bij ons zijn om te bespreken hoe het gaat. Toen we thuis aankwamen was ze er inderdaad al. We hebben een tijd met haar gepraat over hoe het gaat en wat we allemaal doen met de kids. Het is altijd wel fijn dat ze ongeveer 1 keer per week langskomt zodat je alles kunt zeggen en vertellen en evt. vragen.
Daarna hebben we met zijn alle gezellig gegeten. Peter had weer heerlijk gekookt. De 2 Duitse mensen eten natuurlijk nu ook elke avond mee. Na het eten hebben we met zijn alle nog een hele tijd aan tafel gekletst over van alles en nog wat.
Nu zitten we met zijn 4eren bij de openhaard. De mensen zijn erg aardig en gezellig dus dat beloofd leuk te worden.