14 juli 2013- Kerkdienst en naar de Weggooibaby's

We hadden met Peter afgesproken om rond kwart voor 10 met hem mee te gaan naar Motherwell. In het township van Motherwell zouden we naar een kerkdienst gaan. Het weer was slecht vandaag. Vanaf het moment dat we opgestaan waren regende het dus we hadden ons warm aangekleed. Dat was maar goed ook. De kerk was gemaakt van golfplaten, plastic en hout en omdat het regende lekte het ook op een aantal punten. En de vloer was van verschillende stukken oud tapijt gemaakt.
Er ging ook nog een vriend van Peter mee en hij zou ook een preek geven in deze kerk. Toen we aankwamen hebben we ongeveer 3 kwartier gewacht tot de dienst begon. Het was vandaag niet zo druk omdat het regende en er dan dus veel mensen niet komen omdat ze geen vervoer hadden. Het was erg bijzonder om te zien hoe de mensen in Motherwell een kerkdienst houden. Een deel van de dienst ging over Nelson Mandela dus dat was erg interessant. Helaas was niet alles goed te volgen omdat er Xhosa gesproken wordt en het daarna in het Engels vertaald wordt maar dat liep regelmatig door elkaar heen. Ook heeft de pastor van de kerk de mensen verteld dat wij vrijwilligerswerk doen in Motherwell en dat we vanuit Nederland waren en daar werd voor gebeden.
Rond 1 uur was de dienst afgelopen en zijn we terug naar huis gegaan. Omdat we het zo koud hadden hebben Winanda en ik lekker geluncht met een kop soep, toast en een groot kop thee.
Na de lunch heeft Peter ons weg gebracht naar de weggooibaby’s. Dit is een babyweeshuis waar baby’s verblijven omdat hun ouders ze achtergelaten heeft door ze bijvoorbeeld op straat te leggen.
De meeste kinderen worden in hun eerste weken daar naar toe gebracht en ook vandaag was er een baby van 3 weken oud. Het is haast niet voor te stellen dat deze lieve schattige kinderen geen ouders hebben. Een aantal kinderen waren 2 of 3 jaar en zij zitten hier ook al vanaf hun eerste weken. De baby’s gaan op een gegeven moment naar een ander weeshuis of ze worden geadopteerd door mensen uit Zuid-Afrika zelf of door uit het buitenland.
We hebben hier meer dan 2 uur met de kinderen “gespeeld”. De kinderen vast gehouden en een aantal eten gegeven. Sommige kinderen vinden het leuk en lachen snel en andere kinderen kijken heel verbaast. Je merkt dat vooral de oudere kinderen het lastig vinden om aandacht of speelgoed te delen en soms duwen ze elkaar gewoon op de grond of lopen ze gewoon over elkaar heen.
In het weeshuis zijn 8 tot 16 baby’s en er werken altijd 2 vrouwen tegelijk. Het is best zwaar werk met zoveel baby’s. Wanneer er 1 gaat huilen wordt de rest wakker of gaat ook huilen dus ze vinden het altijd fijn als er mensen langskomen met Peter die een aantal kinderen dan bezig kunnen houden. 1 meisje kon amper praten maar ze kon wel “i love you” zeggen. Dit was natuurlijk erg schattig net zoals alle baby’s daar!
Toen we weggingen ging dat zelfde meisje heel hard huilen en dat is echt hartverscheurend! Zo sneu om je voor te stellen dat de kinderen elke keer weer door mensen achtergelaten worden..

Na de weggooibaby’s zijn we even langs de supermarkt gereden om lasagne te halen voor vanavond en natuurlijk hout voor op de openhaard.
We hebben lekker gegeten en al vroeg in de avond de openhaard aangestoken. Ik heb heel de avond met een trui, een vest, pantoffels, lekkere koekjes en een pot thee voor de openhaard op de bank gezeten. Eindelijk had ik het lekker warm vandaag!